دل، این دلِ تنگ، زیر این چرخ کبود
یک عمر دهان جز به شکایت نگشود
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
تویی که نام تو در صدر سربلندان است
هنوز بر سر نی چهرۀ تو خندان است
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همانقدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است