مردم که شهامت تو را میدیدند
خورشید رشادت تو را میدیدند
یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
بهسوی علقمه رفتم که تشنهکام بیایم
وَ سر گذاشته بر دامن امام بیایم
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
شبنشینانِ فلک چشم ترش را دیدند
همهشب راز و نیاز سحرش را دیدند