دل جام بلی ز روی میل از تو گرفت
تأثیر، ستارهٔ سهیل از تو گرفت
جبریل گل تبسّم آورد از عرش
راهی غدیر شد خُم آورد از عرش
تویی که نام تو در صدر سربلندان است
هنوز بر سر نی چهرۀ تو خندان است
به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است
اسلام جز به مهر تو جانی به تن نداشت
عصمت به غیر نام خدیجه سخن نداشت
مادر سلام حال غریبت چگونه است؟
مادر بگو که رنج مصیبت چگونه است؟
دل در صدف مهر علی، دل باشد
جان‌ها به ولایش متمایل باشد
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
تنها نه خلیل را مدد کرد بسی
شد هم‌نفس مسیح در هر نفسی
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو
برخاست، که عزم و استواری این است
بنشست، که صبر و بردباری این است
ای بر تو سلام آمده از داور هستی
بگذشته در آیین نبی از سر هستی
خدا قسمت کند با عشق عمری همسفر بودن
شریک روزهای سخت و شبهای خطر بودن
در بين ملائک از تو نام آورده‌ست
نام از تو شکوه ناتمام آورده‌ست
بالاتر از بالایی و بالانشینی
هر چند با ما خاکیان روی زمینی
علی که بی گل رویش، جهان قوام نداشت
بدون پرتو او، روشنی دوام نداشت
