کجاست جای تو در جملۀ زمان که هنوز...
که پیشازاین؟ که هماکنون؟ که بعدازآن؟ که هنوز؟
وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
در این سحر که سحرهای دیگری دارد
دل من از تو خبرهای دیگری دارد
بر روی نیزه ماه درخشان برای چه؟
افتاده کنج صومعه قرآن برای چه؟
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده