یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
می‌رود بر لبۀ تیغ قدم بردارد
درد را یک‌تنه از دوش حرم بردارد
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
رُخش چه صبح ملیحی، لبش چه آب حیاتی
علی اکبر لیلاست بَه چه شاخه نباتی
