تابید بر زمین
نوری از آسمان
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
کسی که دیگر خود خدا هم، نیافریند مثال او را
چو من حقیری کجا تواند، بیان نماید خصال او را