مردم که شهامت تو را میدیدند
خورشید رشادت تو را میدیدند
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود