مه و خورشید تابیدهست در دست
و صد دریا زلالی هست در دست
باران شده بر کویر جاری شده است
در بستر هر مسیر جاری شده است
دیدند که کوهِ آرزوشان، کاه است
صحبت سر یک مردِ عدالتخواه است
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
میرسم خسته میرسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم