با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
میرسم خسته میرسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم