عید آمده، هر کس پی کار خویش است
مینازد اگر غنی و گر درویش است
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
چه سفرهای، چه كرمخانهای، چه مهمانی
چه میزبانی و چه روزیِ فراوانی