غزل | شعر هیأت

دوباره عطر گل یاس در حرم پیچید
و قلب‌ها شده روشن در آستانۀ عید

مریم سقلاطونی

زیر ساعت حرم

غزل

گمان مکن پسرت ناتنی‌برادر بود
قسم به عشق، کنارم حسین دیگر بود

علی انسانی

گلاب و گل

غزل

رباعی گفتی و تقدیم سلطان غزل کردی
معمای ادب را با همین ابیات حل کردی

محسن رضوانی

آینه گردانی

غزل

زن، رشک حور بود و تمنّای خود نداشت
چون آسمان نظر به بلندای خود نداشت

افشین علا

آینه گردانی

غزل

می‌روم مادر که اینک کربلا می‌خوانَدَم
از دیار دور یار آشنا می‌خوانَدَم

سیدحسن حسینی

هم‌صدا با حلق اسماعیل

غزل

چه جمعه‌ها که یک به یک غروب شد، نیامدی
چه بغض‌ها که در گلو رسوب شد، نیامدی

مهدی جهاندار

عشق سوزان است

غزل

دنیای با حضور تو دنیای دیگری‌ست
روز طلوع سبز تو فردای دیگری‌ست

سیدمحمدجواد شرافت

خاک باران خورده

غزل

دلم شور می‌زد مبادا نیایی
مگر شب سحر می‌شود تا نیایی

زین‌العابدین آذرارجمند

آخرین سپیده

غزل

از نو شکفت نرگس چشم‌انتظاری‌ام
گل کرد خارخار شب بی‌قراری‌ام

قیصر امین‌پور

گل‌ها همه آفتابگردانند

غزل

ای تا همیشه مطلع‌الانوار لبخندت
آیینه در آیینه شد تکرار لبخندت

سیدمحمدجواد شرافت

بیت‌های بارانی (۲)

غزل

ای باخبر ز درد و غم بی‌شمار من!
برخیز و باش، فاطمه جان، غمگسار من

سیدرضا مؤید

جلوه‌های رسالت

غزل

دلم مشتاق پرواز است تا این مشت پر مانده‌ست
نگاهم كن، برایم نیمه‌جانی مختصر مانده‌ست

جعفر رسول‌زاده

غزل