غزل | شعر هیأت

گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی

نغمه مستشارنظامی

۱۴۲۰ سال پس از تو

غزل

آه می‌کشم تو را با تمام انتظار
پر شکوفه کن مرا، ای کرامت بهار

علیرضا قزوه

از نخلستان تا خیابان

غزل

به تمنای طلوع تو جهان، چشم به راه
به امید قدمت، کون و مکان چشم به راه

زکریا اخلاقی

تبسم‌های شرقی

غزل

می‌شود بر شانۀ لطفت پریشان گریه کرد
پابرهنه سویت آمد مثل باران گریه کرد

حسین عباس‌پور

حداقل

غزل

بیهوده قفس را مگشایید پری نیست
جز مُشتِ پر از طائر قدسی اثری نیست

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود

احمد حسین‌پور علوی

گلوگاه

غزل

با دستِ بسته است ولی دست‌بسته نیست
زینب سرش شكسته ولی سرشكسته نیست

مجید تال

گفتن ندارد

غزل

دل سوزان بُوَد امروز گواه من و تو
کز ازل داشت بلا، چشم به راه من و تو

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

چه جانماز پی اعتكاف بر دارد
چه ذوالفقار به عزم مصاف بر دارد

علیرضا دهقانیان

علی در آینه جمال و جلال

غزل

هر نصر من الله به شمشیر علی بود
هر فتح قریب از دل چون شیر علی بود

جواد محمدزمانی

غزل

خدا می‌خواست تا تقدیر عالم این چنین باشد
کسی که صاحب عرش است، مهمان زمین باشد

احمد حسین‌پور علوی

علوی‌ها

غزل

وقت است که از چهرۀ خود پرده گشایی
«تا با تو بگویم غم شب‌های جدایی»

یوسف رحیمی

بیت‌های بارانی (۱)

غزل