غزل | شعر هیأت

مرا به خانۀ زهرای مهربان ببرید
به خاكبوسی آن قبر بی‌نشان ببرید

افشین علا

آینه گردانی

غزل

علی كه آینۀ روشن خدای تو بود
همیشه آینه‌اش روی حق‌نمای تو بود

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق می‌کند آخر، که چند سالش بود

امید مهدی‌نژاد

برای عرض تولّا

غزل

دارد دل و دین می‌برد از شهر شمیمی
افتاده نخ چادر او دست نسیمی

سیدحمیدرضا برقعی

قبله مایل به تو

غزل

قرار بود که عمری قرار هم باشیم
که بی‌قرار هم و غمگسار هم باشیم

محمدمهدی سیار

رودخوانی

غزل

گلی که عالم از او تازه بود، پرپر شد
یگانه کوکب باغ وجود، پرپر شد

زکریا اخلاقی

سرو باغ محمد

غزل

صدایی به رنگ صدای تو نیست
به جز عشق نامی برای تو نیست

قیصر امین‌پور

آینه‌های ناگهان

غزل

چو آفتاب رخت را غبار ابر گرفت
شکوه نام علی غربتی ستبر گرفت

سیدمهدی حسینی

سرو باغ محمد

غزل

بلبل چو یاد می‌کند از آشیانه‌اش
خون می‌چکد ز زمزمۀ عاشقانه‌اش

محمدعلی مجاهدی

آسمانیها

غزل

سلام فاطمه، ای جلوۀ شکیبایی
که نور حُسن تو جان می‌دهد به زیبایی

سیدرضا مؤید

باران نور

غزل

یک گل، نصیبم از دو لب غنچه‌فام کن
یا پاسخ سلام بگو، یا سلام کن!

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

ياری ز که جويد؟ دلِ من، يار ندارد
يک مَحرم و يک رازنگهدار ندارد!

محمدجواد غفورزاده

یاس یاسین

غزل