دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز
سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
آن شب زمین شکست و سراسر نیاز شد
در زیر پای مرد خدا جانماز شد
گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
ما خیل بندگانیم، ما را تو میشناسی
هر چند بیزبانیم، ما را تو میشناسی
مادر سلام حال غریبت چگونه است؟
مادر بگو که رنج مصیبت چگونه است؟
کیسههای نان و خرما خواب راحت میکنند
دستهای پینهدارش استراحت میکنند
این روزها پروندۀ اعمال ما هستند
شبنامههای روز و ماه و سال ما هستند
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
ز آه سینۀ سوزان ترانه میسازم
چو نی ز مایۀ جان این فسانه میسازم
قلبی شکست و دور و برش را خدا گرفت
نقاره میزنند... مریضی شفا گرفت