عید آمده، هر کس پی کار خویش است
مینازد اگر غنی و گر درویش است
با خزان آرزو حشر بهارم کردهاند
از شکست رنگ، چون صبح آشکارم کردهاند
آن شب زمین شکست و سراسر نیاز شد
در زیر پای مرد خدا جانماز شد
آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
بحث روز است صحبت از غم تو
سرخ مانده هنوز پرچم تو
نورِ جان در ظلمتآبادِ بدن گم کردهام
آه از این یوسف که من در پیرهن گم کردهام
اجازه هست کنار حرم قدم بزنم
برای شعر سرودن کمی قلم بزنم
مادر سلام حال غریبت چگونه است؟
مادر بگو که رنج مصیبت چگونه است؟
دیدی که چگونه من شهید تو شدم
هنگام نماز، رو سفید تو شدم
این روزها پروندۀ اعمال ما هستند
شبنامههای روز و ماه و سال ما هستند
قلبی شکست و دور و برش را خدا گرفت
نقاره میزنند... مریضی شفا گرفت