باران شده بر کویر جاری شده است
در بستر هر مسیر جاری شده است
گرچه صد داغ و هزاران غم سنگین داریم
چشم امّید به فردای فلسطین داریم
داشت میرفت لب چشمه سواری با دست
دشت لبریز عطش بود، عطش... اما دست...
غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
عشق تو در تمامی عالم زبانزد است
بیعشق، حال و روز زمین و زمان بد است
کاش در باران سنگ فتنه بر دیوار و در
سینۀ آیینه را میشد سپر دیوار و در
گفتند از شراب تو میخانهها به هم
خُمها به وقت خوردن پیمانهها به هم
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است