توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهندهای گواهت باشد
ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
میکشد آه به یاد لب عطشان حسین
بازآمدهای به خویشتن میطلبم
سیرآمدهای ز ملک تن میطلبم
دیر شد دیر و شب رسید به سر
یارب! امشب نکوفت حلقه به در
تا بر شد از نیام فلق، برق خنجرش
برچید شب ز دشت و دمن تیره چادرش
با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است
خودآگهان که ز خون گلو، وضو کردند
حیات را، ز دم تیغ جستجو کردند
ای ز دیدار رخت جان پیمبر روشن
دیدۀ حقنگر ساقی کوثر روشن
مگذار اسیر اشک و آهت باشیم
در حسرت یک گوشه نگاهت باشیم
در بادیه، گام تا خداوند بزن
خود را به رضای دوست، پیوند بزن
عالم از شور تو غرق هیجان است هنوز
نهضتت مایهٔ الهام جهان است هنوز
خزان نبیند بهار عمری که چون تو سروی به خانه دارد
غمین نگردد دلی که آن دل طراوتی جاودانه دارد
روشن از روی تو آفاق جهان میبينم
عالم از جاذبهات در هيجان میبينم
کیست امشب حلقه بر در میزند
میهمانی، آشنایی، محرمی؟
از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی