همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهندهای گواهت باشد
بهنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
مگذار اسیر اشک و آهت باشیم
در حسرت یک گوشه نگاهت باشیم
در بادیه، گام تا خداوند بزن
خود را به رضای دوست، پیوند بزن
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر
از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی