آن شب زمین شکست و سراسر نیاز شد
در زیر پای مرد خدا جانماز شد
توفان خون ز چشم جهان جوش میزند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش میزند!
برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد
خدایا به جاه خداوندیات
که بخشی مقام رضامندیات
مادر سلام حال غریبت چگونه است؟
مادر بگو که رنج مصیبت چگونه است؟
در کالبد مرده دمد جان چو مسیحا
آن لب که زمینبوسی درگاه رضا کرد
خداوندا در این دیرینه منزل
دری نشناختم غیر از در دل
این روزها پروندۀ اعمال ما هستند
شبنامههای روز و ماه و سال ما هستند
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را
قلبی شکست و دور و برش را خدا گرفت
نقاره میزنند... مریضی شفا گرفت
خدایا دلی ده حقیقتشناس
زبانی سزاوار حمد و سپاس
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر