ابرازِ دوستی، به حقیقت زیارت است
آری مرامِ اهل محبت، زیارت است
تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
دیر شد دیر و شب رسید به سر
یارب! امشب نکوفت حلقه به در
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
بیهوده مکن شکایت از کار جهان
اسرار نمیشوند همواره عیان
هر منتظری که دل به ایمان دادهست
جان بر سر عشق ما به جانان دادهست
قلبی که در آن، نور خدا خواهد بود
در راه یقین، قبلهنما خواهد بود
عالم از شور تو غرق هیجان است هنوز
نهضتت مایهٔ الهام جهان است هنوز
در ماه خدا که فصل ایمان باشد
باید دل عاشقان، گلافشان باشد
روشن از روی تو آفاق جهان میبينم
عالم از جاذبهات در هيجان میبينم
کسی که دیگر خود خدا هم، نیافریند مثال او را
چو من حقیری کجا تواند، بیان نماید خصال او را