بحث روز است صحبت از غم تو
سرخ مانده هنوز پرچم تو
توفان خون ز چشم جهان جوش میزند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش میزند!
اجازه هست کنار حرم قدم بزنم
برای شعر سرودن کمی قلم بزنم
دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد
خدایا به جاه خداوندیات
که بخشی مقام رضامندیات
دیدی که چگونه من شهید تو شدم
هنگام نماز، رو سفید تو شدم
در کالبد مرده دمد جان چو مسیحا
آن لب که زمینبوسی درگاه رضا کرد
خداوندا در این دیرینه منزل
دری نشناختم غیر از در دل
از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
خدایا دلی ده حقیقتشناس
زبانی سزاوار حمد و سپاس