بعید نیست غمت همچنان شهید بگیرد
بگیرد و همه جا باز بوی عید بگیرد
شهادت را به نام کوچکش هر شب صدا کردی
تو که هر روز و هر جا زندگیهایی بنا کردی
بهنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من