هستی ندیده است به خود ماتم اینچنین
کی سایهای شد از سر عالم کم اینچنین؟
برای لحظۀ موعود بیقرار نبودم
چنانکه باید و شاید در انتظار نبودم
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
به رغم سیلی امواج، صخرهوار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
آنسو نگران، نگاه پیغمبر بود
خورشید، رسول آه پیغمبر بود