مگر در ساعت رفتن دلم جا مانده بود اینجا؟
که از پی کفشدارانش مرا خواندند زود اینجا
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید