قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
گفتند از شراب تو میخانهها به هم
خُمها به وقت خوردن پیمانهها به هم
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
دل اگر تنگ و جان اگر خستهست
گاه گاهی اگر پریشانیم
پایان یکیست، پنجرهٔ آسمان یکیست
خورشید بین این همه رنگینکمان یکیست
زخم من کهنه زخم تو تازه
زخمی پنجههای بیرحمیم
گردباد است که سنجیده جلو میآید
به پراکندن جمع من و تو میآید
شبیه آینه هستیم در برابر هم
که نیستیم خوش از چهرهٔ مکدر هم
بگو به باد بپوشد لباس نامهبران را
به گوش قدس رساند سلام همسفران را
دست مرا گرفت شبیه برادری
گفتم سلام، گفت سلام معطری
مست از غم توام غم تو فرق میکند
محو توام که عالم تو فرق میکند