پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دستبسته، شکسته، زندهبهگور
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
از همه سوی جهان جلوۀ او میبینم
جلوۀ اوست جهان کز همه سو میبینم
دلم جواب بَلی میدهد صلای تو را
صلا بزن که به جان میخرم بلای تو را...
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
رمضان سایۀ مهر از سرِ ما میگیرد
بال رأفت که فروداشت، فرا میگیرد
ای بر سریر ملک ازل تا ابد خدا
وصف تو از کجا و بیان من از کجا؟...
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه سایهٔ هما را
بوَد آیا که درِ صلح و صفا بگشایند
تا دری هم به مراد دل ما بگشایند