سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
تا داشتهام فقط تو را داشتهام
با نام تو قد و قامت افراشتهام