ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
تن خاكی چه تصور ز دل و جان دارد؟
مگر این راه پر از حادثه پایان دارد؟
آن شب میان هالهای از ابر و دود رفت
روشنترین ستارهٔ صبح وجود رفت
بىسر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام