بهارا! حال زارم را بگویم؟
دل بی برگ و بارم را بگویم؟
به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
با توام ای دشت بیپایان سوار ما چه شد
یکّهتاز جادههای انتظار ما چه شد
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید