ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
ای رهنمای گم شدگان اِهْدِنَا الصِّراط
وی نور چشم راهروان اِهْدِنَا الصِّراط
در دل شب خبر از عالم جانم کردند
خبری آمد و از بیخبرانم کردند
عاشقی در بندگیها سربهراهم کرده است
بینیاز از بندگان، لطف الاهم کرده است
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی
آتشی در خرمن شوریدگان انداختی
خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم
بیخيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم
با توام ای دشت بیپایان سوار ما چه شد
یکّهتاز جادههای انتظار ما چه شد
ز هرچه غير يار اَسْتغفرالله
ز بودِ مستعار استغفرالله