ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دلسوختۀ آتش آهش باشیم
سجاد! ای به گوشِ ملائک، دعای تو
شب، خوشهچینِ خلوت تو با خدای تو
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
ای پر سرود با همۀ بیصداییات
با من سخن بگو به زبان خداییات
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خونآلوده
خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرینتر کند در لحظههای تشنه کامت را
ای ریخته نسیم تو گلهای یاد را
سرمست کرده نفحهٔ یاد تو باد را