تا نگردیدهست خورشید قیامت آشکار
مشتِ آبی زن به روی خود، ز چشمِ اشکبار
با ریگهای رهگذر باد
در خیمههای خسته بخوانید
پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دستبسته، شکسته، زندهبهگور
ماه فرو ماند از جمال محمد
سرو نباشد به اعتدال محمد
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
آزادگی ز منّت احسان رمیدن است
قطع امید، دست طلب را بریدن است
پیری رسید و مستی طبع جوان گذشت
ضعف تن از تحمّل رطل گران گذشت