خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
