فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد
ای کاش فراغتی فراهم میشد
از وسعت دردهای تو کم میشد
چهل غروب جهان خون گریست در غم رویت
چهل غروب، عطش سوخت، شرمسار گلویت
در وسعت شب سپیدهای آه کشید
خورشید به خون تپیدهای آه کشید
جهان نبود و تو بودی نشانۀ خلقت
همای اوج سعادت به شانۀ خلقت
صبحی گره از زمانه وا خواهد شد
راز شب تار، برملا خواهد شد
هنوز ماتم زنهای خونجگر شده را
هنوز داغ پدرهای بیپسر شده را
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کردهاند اردیبهشتی میرسد از راه
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست
ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم موبهمو