پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دستبسته، شکسته، زندهبهگور
در وصف تو کس، روشن و خوانا ننوشتهست
ای هر که نویسد ز تو، گویا ننوشتهست!
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
بعد از آن غروب تلخ، جان زخمی رباب
بیتو خو گرفته با زخمههای آفتاب
دوباره پیرهن از اشک و آه میپوشم
به یاد ماتم سرخت، سیاه میپوشم
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
دل سپردیم به چشم تو و حرکت کردیم
بعدِ یک عمر که ماندیم...که عادت کردیم