مادر موسی، چو موسی را به نیل
در فکند، از گفتۀ ربَّ جلیل
یا مُغِیثَ الْمُذنِبین مُعْطِی السّؤال
یا انیسَ العارفین، یا ذوالجلال
عطر او آفاق را مدهوش کرد
دشت و صحرا را شقایق‌پوش کرد
ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان وصل را نالان مکن...
ای ز پیدایی خود بس ناپدید
جملۀ عالم تو و کس ناپدید
«بشنو از نی چون حکایت می‌کند»
شیعه را در خون روایت می‌کند
باید از فقدان گل خون‌جوش بود
در فراق یاس مشكی‌پوش بود
آینه با آینه شد رو‌به‌روی
خوش بود آیینه‌ها را گفت‌و‌گوی
پیرمردی، مفلس و برگشته‌بخت
روزگاری داشت ناهموار و سخت
کیست امشب حلقه بر در می‌زند
میهمانی، آشنایی، محرمی؟
ای بهشت آرزوهای علی
ای دو چشمت دین و دنیای علی
ای بهشتِ قُربِ احمد، فاطمه!
لیلةالقدر محمد، فاطمه!
