ای قدر تو بر مردم دنیا پنهان
چون گوهر در سینۀ دریا پنهان
میخواستم بیای با گلای انار
برات کوچهها رو چراغون کنم
مهمون از راه اومده شهر شده آماده
بازم امشب تو حرم غلغله و فریاده
این روزها حس میکنم حالم پریشان است
از صبح تا شب در دلم یکریز باران است
دوباره سرخه تموم دفترم
داره خون از چشای قلم میاد
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
بردهام تا بسپارم به دم تیر بدن را
به دل بغضی هزاران ساله دارم
شبیه نی، هوای ناله دارم
شب آخر هنوز یادم هست
خیمه زد عطر سیب در سنگر