غزل | شعر هیأت

ما بهر ولای تو خریدیم بلا را
یک لحظه کشیدیم به آتش یمِ «لا» را

غلامرضا سازگار

آتش مهر

غزل

تاریخ عاشورا به خون تحریر خواهد شد
فردا قلم‌ها تیغۀ شمشیر خواهد شد

محمد رفیعی

مرثیه با شکوه

غزل

کیست او؟ آن‌که بین خانۀ خود
مکر دشمن مجاورش بوده‌ست

سیدمحمدمهدی شفیعی

غزل

آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد
لبِ لعلش به جهانِ بشریّت جان داد

احد ده‌بزرگی

از سنگ ناله خیزد

غزل

قد برافرازید! یک عالم شقاوت پیش روست
پرده بردارید! صد آیینه حیرت پیش روست

جعفر رسول‌زاده

همه آینه‌ها

غزل

با یک تبسم به قناری‌ها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بی‌کران دادی

رضا ساریخانی

پای بوس آفتاب دفتر هشتم

غزل

که بود این موج، این طوفان، که خواب از چشم دریا برد؟
و شب را از سراشیب سکون تا اوج فردا برد

سیدمهدی حسینی

خون تو پایان نداشت

غزل

ای در منای عشق خدا جان‌فدا حسین
در پیکر مبارزه خون خدا حسین

شیرینعلی گلمرادی

همه آینه‌ها

غزل

آن که نوشید می از جام بلا کیست؟ حسین
آن که کوشید به یاری خدا کیست؟ حسین

ژولیده نیشابوری

بهای وصل

غزل

چه گویمت که چها کرد در نبرد، حسین؟
فقط خداست که داند چه‌کار کرد حسین

غلامرضا شکوهی

خون تو پایان نداشت

غزل

آن‌که با مرگِ خود احیای فضیلت می‌خواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت می‌خواست

محمد موحدیان

دریا تشنۀ دریا

غزل

دارد به دل صلابت کوه شکیب را
از لحظه‌ای که بوسه زده زخم سیب را

یوسف رحیمی

حُسن یوسف

غزل