غزل | شعر هیأت

تو آرزوی منی با تو قلب من زنده‌ست
و با وجود تو دنیای من فروزنده‌ست

مریم سقلاطونی

زیر ساعت حرم

غزل

بخوان که اشک بریزم کمی به حال خودم
دل شکستۀ من! ای شکسته بال خودم

محمد میرزایی‌بازرگانی

مواهب (دفتر اول)

غزل

دریای سر نهاده به دامان چاه اوست
مردی که با سکوت خودش غرق گفتگوست

اعظم سعادتمند

غزل

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است

فاضل نظری

کتاب

غزل

خودش را وارث أرض مقدس خوانده، این قابیل
جهان وارونه شد؛ این‌بار با سنگ آمده هابیل

قاسم صرافان

خط

غزل

تا برویم ریشه‌ای چون تاک می‌خواهم که هست
نور می‌خواهم که هستی خاک می‌خواهم که هست

سیدمهدی موسوی

رد پای انگور

غزل

درخت، جلوۀ هموارۀ بهاران بود
اگرچه هر برگش قصۀ زمستان بود

محمدجواد شاهمرادی

لیالی مجنون

غزل

تق تق...کلون در...کسی از راه می‌رسد
از کوچه‌های خسته و گمراه می‌رسد

مریم سقلاطونی

مرثیه‌خوانی برای باران

غزل

آن شب که کوفه شاهد ننگی سیاه بود
در گریه آسمان و زمین تا پگاه بود

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت
انبوه دردهای تو را آسمان نداشت

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

هنوز می‌شنوم هق‌هق صدایت را
صدای آن نفس درد آشنایت را

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

اوصاف تو از ابتدا تا انتها نور
آیینه‌ای، آیینه‌ای سر تا به پا نور

سیدمحمدجواد شرافت

خاک باران خورده

غزل