شعر هیات

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

جستجو

منوی شعرهیات

خانه
اشعار
نوحه و سرود
پدیدآور
کتابخانه
یادداشت
رویداد
رسانه‌
جستجو
ورود

خانه
ذی‌الحجه
قمری

موضوعات

چهارده معصوم
خاندان عصمت و طهارت
بانوان اهل‌بیت
شهیدان کربلا
همراه با کاروان حسینی
وقایع صدر اسلام
ایام الله
شهرهای زیارتی
- مدینه
- نجف
- کربلا
- مشهد
- قم
شعر انقلاب
دیگر موضوعات

قمری

انتخاب

شعر

نوحه و سرود

یادداشت

فداها ابوها

به دریا رسیدم پس از جستجوها
به دریای امیدها آرزوها

به دریای محضی که این خاک سوزان
گرفته از امواج او آبروها

سلام ای که لطف کریمانهٔ تو
کشانده دلم را به این سمت و سوها

سلام ای شده هر شب بارگاهت
به لطف نگاهت شب آرزوها

سلام ای که گفته پدر در مقامت:
فداها ابوها، فداها ابوها

به پابوست آورده‌ام دخترم را
به جانش بتابان از این رنگ‌وبوها

هیاهوی اشک است و آه و تبسم
مرا غوطه‌ور کن در این های‌وهوها

به مدح تو گفتیم و گفتند اما
تو هستی فراتر از این گفتگوها

به شوق مدینه به اینجا رسیدم
به زهرا رسیدم پس از جستجوها

سیدمحمدجواد شرافت

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست
هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

سیدمحمدجواد شرافت

چه سخت است داغ علمدار دیدن
غم یار، در اوج پیکار دیدن

محمدمهدی سیار

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد
یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

مهدی جهاندار

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

میلاد عرفان‌پور

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

رضا خورشیدی‌فرد

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

میلاد عرفان‌پور

سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم
ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم

قیصر امین‌پور

به جهان خرّم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

سعدی شیرازی

حقیقت مثل خورشید است در یک صبح بارانی
نمی‌ماند به پشت ابرهای تیره زندانی

رضا خورشیدی‌فرد

ای خالق راز و نیاز عاشقانه
در پیشگاه عشق مخلوقی یگانه

اعظم سعادتمند

این روزها میان شهیدان چه همهمه‌ست
این انقلاب ادامۀ فریاد فاطمه‌ست

مهدی جهاندار

ابری‌ست کوچه کوچه، دل من... خدا کند،
نم‌نم، غزل ببارد و توفان به پا کند

حسن بیاتانی

جامعه ایمانی مشعر

ارتباط با‌ما
کنگره شعر
معرفی پایگاه جامع شعر هیأت

پارسیکام

قمری

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

چه سخت است داغ علمدار دیدن غم یار، در اوج پیکار دیدن

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله! خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟ میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم

به جهان خرّم از آنم که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

حقیقت مثل خورشید است در یک صبح بارانی نمی‌ماند به پشت ابرهای تیره زندانی

ای خالق راز و نیاز عاشقانه در پیشگاه عشق مخلوقی یگانه

این روزها میان شهیدان چه همهمه‌ست این انقلاب ادامۀ فریاد فاطمه‌ست

ابری‌ست کوچه کوچه، دل من... خدا کند، نم‌نم، غزل ببارد و توفان به پا کند