بهار و باغ و باران با تو هستند
شکوه و شوق و ایمان با تو هستند
لالۀ سرخی و از خون خودت، تر شدهای
بیسبب نیست که اینگونه معطر شدهای
برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
تا در حریم امن ولا پا گذاشتهست
پا جای پای حضرت زهرا گذاشتهست
دلش میخواست تا قرآن بخواند
دلش میخواست تا دنیا بداند
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
کارش میان معرکه بالا گرفته بود
شمشیر را به شیوهٔ مولا گرفته بود
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر