تا با حرم سبز تو خو میگیرم
در محضر چشمت آبرو میگیرم
بر ساحلى غریب، تویى با برادرت
در شعلۀ نگاه تو پیدا، برادرت
این پرچمی که در همه عالم سرآمد است
از انقلاب کاوۀ آهنگر آمدهست
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟