هله! ای باد که از سامره راهی شدهای
از همان شهر پر از خاطره راهی شدهای
ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
داغ تو در سراچۀ قلبم چه میکند؟
در این فضای کم غم عالم چه میکند؟
ای کاش غیر غصۀ تو غم نداشتیم
ماهی به غیر ماه محرم نداشتیم
قلم چو کوه دماوند سخت و سنگینبار
ورق کبوتر آتش گرفتهای تبدار
تا آمدی کمی بنشینی کنارمان
تقدیر اشاره کرد به کم بودن زمان
باید به همان سال دهم برگردیم
با بیعت در غدیر خم برگردیم
هم تو هستی مقابل چشمم
هم غمت کرده دل به دل منزل
نه لاله بوی خوش مستی از سبوی تو دارد،
هزار کاسه از این باغ رو به سوی تو دارد
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
تو را اینگونه مینامند مولای تلاطمها
و نامت غرش آبی آوای تلاطمها