الهی اکبر از تو اصغر از تو
به خون آغشتگانم یکسر از تو
دیشب میان پنجرهها صحبت تو بود
حرف از دل غریب من و غیبت تو بود
ای ز داغِ تو روان، خون دل از دیدۀ حور!
بیتو عالم همه ماتمکده تا نفخۀ صور
ما خانه ز غیر دوست پیراستهایم
از یُمن غدیر محفل آراستهایم
چشمم به هیچ پنجره رغبت نمیکند
جز با ضریح پاک تو صحبت نمیکند
میگریم از غمی که فزونتر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
به روزگار سیاهی که شب حصار نداشت
جهان جزیرۀ سبزی در اختیار نداشت
ای عشق! ای پدیدۀ صنع خدا! علی!
ای دست پرصلابت خیبرگشا! علی!
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
گفت: ای گروه! هر که ندارد هوای ما
سر گیرد و برون رود از کربلای ما...