گمان مبر که پریشان، گمان مبر که کمیم
برای کشتنتان همصدا و همقسمیم
بهارا! حال زارم را بگویم؟
دل بی برگ و بارم را بگویم؟
ای لوای تو برافراشته بر قلّۀ نور
کرده نور رُخَت از پردۀ ابهام، عبور
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
غصه آوردهام، غم آوردم
باز شرمندهام کم آوردم
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
هوا پر شد از عطر نام حسین
به قربان عطر پراکندهاش
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
باز باران است، باران حسینبنعلی
عاشقان، جان شما، جان حسینبنعلی
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم