میخواستم بیای با گلای انار
برات کوچهها رو چراغون کنم
پیشانیات
از میان دیوار میدرخشد
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
بار بربندید آهنگ سفر دارد حسین
نیّت رفتن در آغوش خطر دارد حسین
سلام ای طبیب طبیبان سلام
سلام ای غریب غریبان سلام
به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمانها بود
برپا شدهست در دل من خیمهٔ غمی
جانم! چه نوحه و چه عزا و چه ماتمی!
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
دور تا دور حوض خانهٔ ما
پوکههای گلوله گل دادهست
چکیدۀ گل رخسار مصطفی زهراست
عصارۀ نفحات خوش خدا زهراست