میخواستم بیای با گلای انار
برات کوچهها رو چراغون کنم
لحظهاى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّتها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حقنما را
بار بربندید آهنگ سفر دارد حسین
نیّت رفتن در آغوش خطر دارد حسین
سلام ای طبیب طبیبان سلام
سلام ای غریب غریبان سلام
مشتاق و دلسپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
برپا شدهست در دل من خیمهٔ غمی
جانم! چه نوحه و چه عزا و چه ماتمی!
دور تا دور حوض خانهٔ ما
پوکههای گلوله گل دادهست
چکیدۀ گل رخسار مصطفی زهراست
عصارۀ نفحات خوش خدا زهراست
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست