صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید
امشب شهادتنامۀ عشاق امضا میشود
فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا میشود
بوی بهشت میوزد از کربلای تو
ای کشتهای که جان دو عالم فدای تو
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
توفان خون ز چشم جهان جوش میزند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش میزند!
وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست
این آفتاب مشرقی بیکسوف را
ای ماه! سجده آر و بسوزان خسوف را
اذان بگو که شهیدان همه به صف شدهاند
که تیرها همه آمادهٔ هدف شدهاند
گفتم به گل عارض تو کار ندارد؛
دیدم که حیایی شررِ نار ندارد