مرا از حلقۀ غم‌ها رها کن
مرا از بند ماتم‌ها رها کن
ای خاک ره تو خطّۀ خاک
پاکی ز تو دیده عالم پاک
سر تا به قدم آینۀ حسن خدایی
کارش ز همه خلق جهان عقده‌گشایی
چشمۀ خور در فلک چارمین
سوخت ز داغ دل امّ‌البنین
همیشه خاک پای همسفرهاست
سرش بر شانۀ خونین‌جگرهاست
مرا بنویس باران، تا ببارم
یکی از داغداران... تا ببارم
ای همه جا یار رسولِ خدا
محرم اسرار رسولِ خدا
نه پاره پاره پاره پیکرت را
نه حتّی مشتی از خاکسترت را
گر سوى ملک عدم باز بیابى راهى
شاید از سرّ وجودت بدهند آگاهى
دختر فکر بکر من، غنچۀ لب چو وا کند
از نمکین کلامِ خود حقِ نمک ادا کند
