ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
در این حریم هر که بیاید غریب نیست
هرکس که دلشکسته بُوَد بینصیب نیست
نه دعبلم نه فرزدق که شاعرت باشم
که شاعرت شده، مقبول خاطرت باشم
چشمم به هیچ پنجره رغبت نمیکند
جز با ضریح پاک تو صحبت نمیکند
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
صبوری به پای تو سر میگذارد
غمت داغها بر جگر میگذارد
وقتی سکوت سبز تو تفسیر میشود
چون عطرِ عشق، نام تو تکثیر میشود
هرچند حال و روز زمین و زمان بَد است
یک قطعه از بهشت در آغوش مشهد است